Leczenie
Symptomy
Rozpoznanie objawów cukrzycy w zaawansowanej fazie nie powinno nastręczać
większych trudności zarówno dla samego chorego jak i dla jego bliskich. Do
najczęstszych symptomów należą: senność, ogólne osłabienie, utrata wagi mimo
prób zaspokojenia silnego głodu, zwiększone pragnienie i związana z tym
zwiększona ilość oddawanego moczu. Mogą występować także nudności oraz
zmęczenie. Chorzy na cukrzycę mogą mieć również zaburzenia ostrości widzenia
oraz częste, nawracające się infekcje w okolicach narządów płciowych. W
skrajnych przypadkach oznaką choroby może być również zapach acetonu wyczuwalny
w wydychanym przez chorego powietrzu.
Podstawowym jednak symptomem choroby jest zwiększone stężenie glukozy we krwi.
Podwyższenie ilości cukru we krwi zależy od rodzaju cukrzycy i w zależności od
niego może występować po spożyciu węglowodanów lub niezależnie. Cukrzyca
występuje jeśli stężenie glukozy we krwi przekracza na czczo 126 mg/dl, zaś w 2
godziny po posiłku przekracza 200 mg/dl.
Diagnoza
Rozpoznanie cukrzycy typu pierwszego nie jest trudne i opiera się zazwyczaj na
obserwacji łatwo zauważalnych objawów takich jak wymienione powyżej. Cukrzyca
typu drugiego jest dużo trudniejsza do zdiagnozowania. Objawy owej choroby są
trudniejsze do uchwycenia i mogą nie budzić podejrzeń przez długi czas. Szacuje
się, że ponad połowa chorych na cukrzycę typu drugiego nie jest świadoma swojej
choroby. Typowe oznaki schorzenia to: utrata wagi, infekcje skórne takie jak np.
grzybica, uczucie suchości w jamie ustnej, świąd sromu lub kłopoty z widzeniem.
Potwierdzeniem prawidłowego rozpoznania cukrzycy jest pomiar glukozy we krwi.
Należy też podkreślić, iż u niektórych chorych pomimo wysokich poziomów cukru
nie zauważa się żadnych objawów owej choroby.
Leczenie
Po zdiagnozowaniu cukrzycy typu 1 należy jak najszybciej rozpocząć leczenie przy
pomocy insuliny. Metoda oparta na insulinie czyli tzw. intensywna
insulinoterapia jest najlepszą metodą leczenia. Istotą owej terapii jest takie
dobranie dawki insuliny aby poziom cukru we krwi był odpowiedni, czyli zbliżony
do poziomu u ludzi zdrowych. Efekt ten osiąga się poprzez wstrzykiwanie insuliny
kilka razy w ciągu doby. Oprócz intensywnej insulinoterapii, drugim często
stosowanym sposobem leczenia cukrzycy typu 1 jest ciągła infuzja insuliny za
pomocą pompy insulinowej. Tego typu terapia jest rzadko stosowana ze względu na
koszty jak również fakt, iż wymagana jest silna motywacja chorego do
samokontroli. Infuzja za pomocą pompy insulinowej najczęściej stosowana jest u
kobiet w ciąży chorujących na cukrzycę.
Jak już zostało wspomniane, cukrzyca typu 2 ujawnia się w bardziej dojrzałym
wieku, zwykle u osób starszych i jest najbardziej powszechnym typem tego
schorzenia, gdyż odpowiada za około 90 proc. wszystkich przypadków zachorowań.
Podstawą leczenia jest tutaj dążenie do obniżenia podwyższonego stanu cukru we
krwi. Istotną rolę jednak odgrywają także powikłania, które mogą być przykrym
następstwem owej choroby, a mowa tutaj o zawałach serca lub udarze mózgu.
Dlatego też kolejnymi elementami leczenia muszą być: ścisła kontrolna ciśnienia
tętniczego oraz poziomu cholesterolu we krwi. W leczeniu cukrzycy typu 2 ważną
rolę odgrywają zarówno środki medyczne takie jak leki doustne oraz insulina jak
i ćwiczenia fizyczne i odpowiednia dieta. Te ostatnie elementy mają szczególnie
duże znaczenie jeśli chodzi o osoby otyłe, które poprzez zmniejszenie swojej
wagi przy pomocy dobrze dobranego zestawu ćwiczeń fizycznych i odpowiedniej
diety mogą wcale nie musieć przyjmować leków.
Profilaktyka
Profilaktyka jak w większości chorób, również i w tym przypadku polega w
znacznej mierze na prowadzeniu zdrowego trybu życia. Przestrzeganie zdrowej i
odpowiedniej diety oraz regularna aktywność fizyczna to właśnie te elementy,
które w istotny sposób mogą się przyczynić do zmniejszenia ryzyka wystąpienia
choroby, a są one szczególnie ważne dla osób otyłych lub prowadzących bardziej
siedzący tryb życia.
